Ale lepiej porozmawiam o Poznaniu. Poznań. Poznań. Poznań! Miasto doznań! Zazwyczaj pozytywnych, choć raz, niemal rok temu doznałam największego, sportowego rozczarowania piłkarskim światkiem! Ale nie o rozczarowaniach dziś mowa. Mam dość problemów na głowie, czas napisać o przyjemnych sprawach.
W stolicy Wielkopolski zagościłam w tym roku... PO RAZ PIERWSZY! Jest mi tak okropnie źle z tym faktem, że wcześniej nie miałam jak przyjechać. Oczywiście sztandarowym punktem "imprezy" był mecz Lecha Poznań! Lechici grali z Górnikiem Zabrze. Lecz najpierw, czekała mnie blisko sześciogodzinna podróż pociągiem. Na szczęście zleciało dość sprawnie i po 14:30 mogłam cieszyć się i wdychać wielkopolskie powietrze!
Poczekałam chwilę na M., która miała mnie odebrać i postanowiłyśmy pójść do Poznań City Center, czyli do przydworcowej galerii, gdzie niedawno spadł sufit, HEHE. (FILMIK) Doprawdy - uroczo. Trochę se kpiłyśmy, że trzeba uważać, bo jeszcze nam coś spadnie na głowę. Dobra, dobra... Zjadłam sobie na obiad sałatkę cesarską. O, żeby nie znowu McDonald. Było zdrowo i pożywnie, a przy stolikach nie było prądu. Cóż za rozczarowanie. Na szczęście, później się znalazł!
Trochę czasu było do meczu, więc siedziałyśmy tam z M. i ładowałyśmy telefon. Później to już wyprawa tramwajem (po tramwajach najlepiej widać fakt, że dawno mnie tam nie było! Ostatnio na stadion to trzeba było dojeżdżać z
Tak więc Inea Stadion! Nie mogłam się doczekać chwili, kiedy znowu stanę na murawie, będę robić zdjęcia mojej ukochanej, piłkarskiej drużynie. Kiedy przed wyjściem obu jedenastek na murawę, zabrzmi hymn Kolejorza! Kiedy w końcu Kocioł przypomni mi, że jest najlepszą trybuną na świecie! Czułam się rozemocjonowana i pełna obaw czy się znajdę w tym ogromie, ale jakoś dałam radę. Musiałam. Chociaż nogi to już miałam jak z waty i ogólnie dobierało się do mnie zmęczenie. Zwłaszcza wtedy gdy nic się nie działo.
Kiedy w końcu zawodnicy wyszli na rozgrzewkę, to wszystko nagle zaczęło nabierać sensu. Chwyciłam za aparat i zaczęłam robić zdjęcia! Pracę jaką wykonałam można zobaczyć TUTAJ. ;) Nie są jakieś mega spektakularne, ale niektóre mi się bardzo podobają. Wstawię je tu na koniec.
Podczas całego meczu "przystępowałam" z nogi na nogę w rytm to jednego dopingu a drugiego. Piękne dwie bramki Gergo i niczego sobie brama Sobolewskiego, którą... Przeczuwałam. Gdy widziałam ten brak agresji w obronie Lecha i to jak od piłkarza do piłkarza przechodziła piłka w Górniku, to ja wręcz czułam, że padnie wyrównujący gol. No i się nie pomyliłam. Jednak tak jak wspominałam wcześniej, Węgier strzelił dwie bramki. Jedną pierwszej, drugą w drugiej połowie, ustanawiając wynik meczu na 2:1. Z murawy i zza obiektywu ciężko określić na jakim poziomie ten mecz stał. Jednak co swoje przeżyłam to moje. Wygrana Kolejorza była faktem!
To był sympatyczny wieczór, bez wątpienia! Po mnie i po M. przyjechała po meczu K. z jej tatą. Niezwykle jestem im wdzięczna za gościnę! Tego wieczoru padłam tak wykończona, że nie pamiętam kiedy zarejestrowałam koniec tego dnia. To był mega szybki i dość spontaniczny weekend. W niedziele, miałam pociąg powrotny o 14:31. Czas leciał jak oszalały. Jak dojechałyśmy do dworca, to została nam niecała godzina by zjeść, znaleźć rogale marcińskie (których nie znalazłam, koniec końców) no i dostać się na peron. Oczywiście K. miała zawsze czas, ale jak przyszło co do czego, to musiała mi przyznać racje, że mogła się mnie posłuchać (musiałam sobie dopisać jakieś zasługi).
Po dobie spędzonej w Poznaniu, musiałam się z tym miastem żegnać. Mam nadzieję, że w tym roku jeszcze się wybiorę nie raz i nie dwa tam. ;) Bardziej też w celach rekreacyjnych, by odwiedzić znowu kilka miejsc. Bo prócz Stadionu, to jest wiele świetnych zakątków, do których lubię wracać. W ogóle, cały Poznań jest świetny! Kto nie był to polecam! Kto był przejazdem i się nie przekonał - to zapraszam by wpadł na dłużej! NAJFAJNIEJSZE MIASTO W POLSCE! :D
Komentarze
Prześlij komentarz