MISTRZOSTWO ŚWIATA! Cz. II

Niedziele to na ogół są stresujące. Stresująca była niedziela 14 września, tak jak ta tydzień później. Ale najpierw o tej wcześniejszej. By trzymać się chronologii. Mecze: Brazylia-Rosja, Niemcy-Kanada. W tle pojedynek Iranu z Serbami czy USA z Argentyną, które mogły dać nam już awans do szóstki. Cóż. Na meczu z Rosją byłam w mniejszości, która kibicowała podopiecznym Woronkowa. Napisałabym więcej na temat tego całego zamieszania na temat Rosjan, ale to chyba na to przyjdzie jeszcze pora. Mniejsza. Co chwile sprawdzaliśmy jednak jak radzą sobie Serbowie i Argentyńczycy. W ogóle wtedy, z Aśką i Kingą miałyśmy dylemat: obejrzeć w hali mecz Niemcy - Kanada, czy w strefie Polska - Francja. Na szczęście, Argentyńczycy nas pogodzili i poszliśmy na dwa sety do Spodka, a dwa kolejne zobaczyliśmy Polaków z Francją. ;-)

Co do meczu Brazylia-Rosja... Oczywiście byłam zasmucona porażką Sbornej. Ponadto kontuzji nabawił się Pavel Moroz. No jak się wali to po całości. Ale Denis się bawił razem ze Spodkiem. ;-) Co do meczu Niemcy - Kanada. Początkowo, mieliśmy iść tylko na jednego seta. Ale darcie ryja na cały Spodek: DENIS KALIBERDA, zwyciężyło. Ponadto siedzieliśmy w strefie czerwonej, a nie w niebieskiej, na którą mieliśmy bilety. Wracając do darcia ryja. To był piękny moment, kiedy się drzemy przed zagrywką, a Denis (w końcu będzie grać w Jastrzębskim, to trzeba kibicować) posyła as za asem! No i patrzący się potem na nas ludzie. No i tak zostaliśmy dwa sety by razem z Niemcami cieszyć się z bezpośredniego awansu do szóstki!

Tego dnia miała miejsce jeszcze jedna stresująca sytuacja. A mianowicie - losowanie III fazy mistrzostw. Byłam niemal pewna i ucieszona, że Polacy nie trafią na Rosjan, co miałoby oznaczać, że chociaż Rosjanie będą w Katowicach. ;-) Wracałyśmy akurat z Aśką Mariacką i w jednej z knajp pokazywano losowanie. I po całych tych emocjach, nadszedł czas na zadumę i smutek. Mi było smutno tylko z jednego powodu... Bałam się, że Rosjan już nie zobaczę w Katowicach i moje przypuszczenia się sprawdziły. Od kiedy awansowaliśmy do szóstki, byłam już całkowicie spokojna o resztę. Naprawdę, nie zmartwiło mnie to losowanie pod względem takim, że Polacy nie dadzą sobie rady. Ja właśnie wiedziałam, że tak będzie. I że drużyną na wylocie są Rosjanie. I wiem, że wszystkich to zapewne cieszy i cieszyć będzie, ale to moje spostrzeżenia i sympatie. ;-)

Z początku byłam zdenerwowana trochę na kalendarz. Bo jednak graliśmy we wtorek i czwartek, a nie jak pierwotnie myślałam: wtorek, środa. Już myślałam, że nie będę mogła zobaczyć meczu z Rosją, bo miałam tego dnia iść do pracy. Ale miałam więcej szczęścia niż rozumu i zamieniłam się z czwartku na środę. ;-)

No to III fazę Mundialu rozpoczęłyśmy selfie z Kaliberdą! Wszystkiego trzeba w życiu spróbować. :D Są kartki od Tille, to i selfie z Kaliberdą też musi być! To była dziwna sytuacja, ale potem byśmy żałowały, że nie spróbowałyśmy! Miałyśmy jeszcze podbić do Rouzier i pewnie zdjęcie byłoby normalniejsze, bo to co Denis odwalił na tych, to... No nie wiem jak to skomentować. :D

Ale miałyśmy dzięki temu świetne samopoczucie przed pojedynkiem z Brazylią. A tu tyle horrorów! Tyle emocji, że tak naprawdę niewiele pamiętam z tego meczu (jak z resztą z wszystkich kolejnych, bo emocje i doping były na pierwszym miejscu). Potem bufonada Brazylijczyków, słuszna czy też nie. No i nasza piękna wygrana! Wtedy po cichu wierzyłam, że Rosjanie będą chcieli spróbować to wygrać, ale jak stałam pod Spodkiem po pracy w środę i widziałam tragicznie grającego Grankina, pomyślałam sobie - do widzenia Rosjo.

Tak też się stało. Po dwóch setach, "spakowaliśmy" Spiridonova do domu. Szkoda, że nie na wieczność, bo o ile na Memoriale umiałam go zdzierżeć, tak na tym Mundialu tylko wszystko komplikował. Never mind... ;-) AWANSOWALIŚMY DO PÓŁFINAŁÓW MISTRZOSTW ŚWIATA!

Nie zostało nam nic innego jak tylko czekać na naszych siatkarzy w Katowicach. Do grona szczęśliwej czwórki, obok Polaków dołączyli Brazylijczycy, Francuzi i... Niemcy! I to też z naszymi zachodnimi sąsiadami zagraliśmy o finał.

Hm... Pójście na strefę tego dnia było tragedią. Ale po ogarnięciu się, w końcu zajęliśmy się kibicowaniem. Cóż to był za mecz! Mecz na noże. Na detale. I to w końcówkach nasi wytrzymywali. Zwłaszcza w dwóch pierwszych setach. Obawialiśmy się, że nasi zapomnieli jak się wygrywa 3:0 albo 3:1, bo w końcu ostatnie cztery mecze zakończyły się po tie-breaku! Ale... Skończyło się po czwartym secie! Euforia! Wybuch! Emocje! RADOŚĆ!!! JESTEŚMY W FINALE MISTRZOSTW ŚWIATA I MAMY BILETY NA TO WYDARZENIE!!!!!!
To był piękny dzień! Naprawdę!!! A przecież szykował się jeszcze piękniejszy! ;-)